3,000 กิโลเมตรแล้วจ้า | 7 comments:

ไม่รู้ว่าด้วยเหตุบังเอิญ หรือว่ามันคือ natural frequency ของข้าพเจ้า แต่ช่วงเวลาจาก 2,000 ถึง 3,000 กม. ช่างใกล้เคียงกับช่วงเวลาจาก 1,000 ถึง 2,000 กม. อย่างเหลือเชื่อ นั่นคืือประมาณ 7 เดือนแก่ๆ 

ที่น่าแปลกใจก็เพราะเราไม่เคยกะเกณฑ์ว่าตัวเองต้องวิ่งให้ได้ระยะทางเท่าไหร่ใน 1 เดือน ได้แต่วิ่งไปแบบไร้กระบวนท่า มากน้อยถี่ห่างขึ้นอยู่กับอารมณ์ แรงบันดาลใจ การงานและอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ด้วยความถี่ธรรมชาติประมาณ 4.35 กม./วัน ทำให้วันนี้ (17 ธันวาคม 2555) เราได้ฉลองสหัสกิโลเมตร อีกคราเป็นรอบที่ 3 แล้ว เย่ๆๆ

สรุประยะทางวิ่งแต่ละเดือนจาก 2,000 กม. ถึง 3,000 กม. ได้ดังกราฟด้านล่าง และที่จะเล่าต่อไปคือเหตุการณ์เบื้องหลังกราฟเหล่านี้

หลังจากได้กำลังใจจากการฝึกวิ่งผลัดอัลตร้ามาราธอนที่สัมฤทธิ์ผลด้านความอึดอย่างน่าพอใจ เดือนพฤษภาคมทั้งเดือนเราจึงขยันซ้อมอย่างต่อเนื่องเพื่อคืนความฟิตในด้านความเร็ว ซึ่งงาน 10K งานแรกที่ลงในช่วงต้นเดือนมิถุนา แม้จะยังไม่คืนฟอร์มเสียทีเดียวแต่ก็ทำได้อย่างมีอนาคต ในเดือนมิถุนายนนี้เองเราได้มีโอกาสชักชวนเพื่อนสมัยป.ตรีที่ไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี ให้มาเริ่มวิ่งและแชร์ผลการฝึกซ้อม เมื่อต่างคนต่างช่วยดูและช่วยเชียร์ การซ้อมจึงเป็นไปอย่างสนุกสนาน เหมือนกับมี running partner มาวิ่งด้วยก็ไม่ปาน และแม้เมื่อเข้าเดือนกรกฎา เราจะซ้อมน้อยลงเนื่องจากเริ่มมีงานเข้า แต่การซ้อมก็มีคุณภาพ นำมาซึ่ง peak ช่วงหนึ่งในชีวิตการเป็นนักวิ่งเลยก็ว่าได้ เราจบฮาล์ฟมาราธอนที่พัทยาด้วย new PB 20 กม. (เนื่องจากระยะไม่ครบ 21.1 กม.) ต่อด้วย KOTR ที่วิ่ง 15 กม.ด้วยความเร็วเฉลี่ย 5:30 นาที/กม. ชนิดไปต่อจนครบ 16.3 กม.ด้วยความเร็วนี้ได้แน่นอน ถ้าข้าศึกไม่โจมตีเสียก่อน 

ดังนั้น ใครที่ยังไม่มี running partner ก็ลองเล็งๆดูนะคะ เพราะอาจทำให้คุณวิ่งดีขึ้นผิดหูผิดตาเลยก็ได้ จะใช้วิธีหาคู่หูตามสูตรจากเพจเรื่องวิ่งเรืื่องกล้วยดูก็ได้ค่ะ

เมื่อเข้าเดือนสิงหาเราลงวิ่งมินิมาราธอนที่ตรีมิตร แม้จะมีหัวลากและวิ่งจนหมดเกลี้ยงถัง แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายสถิติ 10K ที่ยาวนานเกือบ 9 เดือนได้ ภาวะท้อนิดๆ อยากตั้งศูนย์ถ่วงล้อตัวเองใหม่หน่อยๆ จึงเกิดขึ้น เราจึงซ้อมแบบลดความจริงจังลงมาตามดีกรีความเฉาของจิตใจ เหลือแค่"คอร์ทเอื้ออาทร" "ช้าสลับเร็วพอเพียง" เป็นอาทิ เพียงเพื่อให้มีความฟิตพอจะที่ไปวิ่งขำๆไม่แข่งกะใคร เพราะความรู้สึกมันไม่ได้ ดังนั้นระยะทางรวมของเดือนสิงหาจึงลดลงเหลือไม่ถึง 100 กม.

เมื่อล่วงเข้าเดือนกันยายน แม้จะยังคงไม่มีอารมณ์แข่งอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อกาปฏิทินไว้แล้วว่าต้องลงฮาล์ฟที่ริเวอร์แคว เราก็ซ้อมมากขึ้นเพื่อเก็บระยะให้เพียงพอที่จะวิ่งฮาล์ฟได้อย่างไม่บาดเจ็บและไม่สะบักสะบอม ดังนั้นระยะทางรวมของเดือนนี้จึงกระเตื้องขึ้นมา

หลังจากวิ่ง 2 รายการแบบชิลล์ๆ เรายังคงซ้อมแบบเอื้ออาทรและพอเพียงอยู่อย่างนั้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะช่วง 2 เดือนหลังนี้ทางชมรมงดซ้อมร่วมกัน เพราะต้องไปเป็นพี่เลี้ยงให้นักวิ่งในโครงการวิ่งสู่ชีวิตใหม่ เราเริ่มรู้สึกว่าถ้าทิ้งตัวเองให้เฉื่อยแฉะนานกว่านี้คงไม่ได้การแน่  จึงต้องมองหางานแข่ง 10K ระดับกลางๆที่เรามีศักยภาพพอจะได้ถ้วยบ้างอะไรบ้างมาเป็นแรงบันดาลใจซักหน่อย แล้วก็ได้จริงๆ แถมเวลายังดีขึ้นกว่าคราวที่แล้วด้วย (แต่แน่นอน ยังไม่ดีพอจะทำลาย PB) ยังไม่หนำใจ เราซ้ำอีกรอบด้วยการหางานแข่ง half ที่มีสิทธิ์ลุ้นถ้วย ซ้อมตามมีตามเกิด คว้าถ้วยและเก็บโจทก์เก่าได้อย่างสะใจ มิหนำซ้ำยังได้ทำลายสถิติ 10K ได้แบบฟลุคปนทริกอีกด้วย ไม่สนแหละ...หลังจากผ่านไป 9 เดือนกับ 28 วัน ตรูก็ทำสำเร็จ ว่ะฮ่าๆๆๆ จบเดือนตุลาด้วยระยะทางสะสมตามธรรมชาติ คือประมาณ 130 กม/เดือน

โครงการวิ่งสู่ชีวิตใหม่จบลงเมื่อต้นเดือนพฤศจิกา กำลังดีใจที่จะได้กลับมาซ้อมจริงจังเสียที งานก็ดันมาเข้า ทั้งโค้ชทั้งลูกศิษย์ ดังนั้นตั้งแต่กลางเดือนพฤศจิกาจนถึงกลางเดือนธันวาเราจึงแทบไม่ได้วิ่งเลย ความฟิตและระยะทางสะสมหดหายไปพร้อมๆกัน แต่ตอนนี้งานเริ่มกลับมาเป็นปกติและเราเริ่มมีแรงบันดาลใจอีกครั้งแล้ว มาคอยดูกันว่าจอมบึงที่จะถึงนี้ เราจะวิ่ง half ภายใน 2 ชม.ได้มั้ย เอาใจช่วยข้าพเจ้าด้วยนะค้าบ

1,000 กิโลเมตรที่สามนี้ ข้าพเจ้าได้อะไรใหม่ๆที่มากกว่าเรื่องวิ่ง ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จเล็กๆของบล็อกก๊องแ๊ก๊งอันนี้ การได้ใช้ความชอบและความถนัดให้เป็นประโยชน์แก่คนอื่น การได้พบพี่ เพื่อน และน้องที่น่ารักมากๆคนหนึ่ง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนมีการวิ่งเป็นตัวเหนี่ยวนำมาทั้งสิ้น ดังจะเล่าให้ฟังในโอกาสต่อๆไป ขอขอบคุณสิ่งใดก็ตามที่ทำให้เราได้รู้จักและรักการวิ่งมา ณ ที่นี้