Thursday, February 11, 2016

วิ่งไปอ่านไป 3: ตามรอยสนามซ้อมมูราคามิ | 4 comments:

ปลายปีที่แล้วไปเที่ยวญี่ปุ่นมาค่ะ พกหนังสือ "เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง" ที่อ่านค้างไว้สมัยเริ่มวิ่งใหม่ๆ ไปด้วย น่าแปลก เรื่องที่เคยรู้สึกว่าอ่านยาก มาวันนี้กลับอ่านได้ลื่นไหลจนถึงขั้นอิน...อาจจะเป็นเพราะบรรยากาศพาไปด้วยละมั้ง อย่ากระนั้นเลย เพื่อให้อินยิ่งๆ ขึ้นไป งั้นเราไปตามหา "จิงงุ ไงเอ็น" สนามซ้อมที่เฮียมูกล่าวถึงไว้ในหนังสือกันเถอะ !!


ตามรอยสนามซ้อมมูราคามิ




สนามนี้อยู่ในโตเกียวค่ะ มาได้จากหลายทาง แต่เนื่องจากเรามี JR PASS ที่ขึ้นรถไฟของค่าย JR โดยไม่ต้องเสียตังค์อีก (เพราะซื้อเหมาไปแล้ว) เลยเลือกที่จะขึ้นรถไฟ JR Yamanote Line มาลงที่สถานี Yoyogi แล้วต่อ Chuo/Sobu Line อีกแค่ 2 สถานีมาลงที่ Shinanomachi ลงปุ๊บก็เห็นสัญลักษณ์นี้ที่ชานชลาเลย เดาว่าคงบอกให้รู้ว่าสถานีนี้อยู่ใกล้สนามเบสบอลกระมัง (ในใจคิดว่า มาถูกทางแล้วเรา ^ ^)

ชานชลาสถานี Shinanomachi


จำไม่ได้แล้วว่ามีทางออกกี่ทาง น่าจะทางเดียวเพราะเป็นสถานีเล็กๆ ก่อนออกอย่าลืม stamp สัญญลักษณ์สถานีลงบนหนังสือด้วยนะ เป็นรูปตึก Meiji Memorial Picture Gallery ที่่จัดแสดงภาพวาดว่าด้วยการปกครอง วัฒนธรรม ธรรมเนียมประเพณี เหตุการณ์สำคัญตั้งแต่เริ่มจนถึงสิ้นสุดยุคของจักรพรรดิเมจิ (2410-2455) แกลอรี่นี้อยู่บริเวณเดียวกับสนามซ้อมของมูราคามินี่แหละ น่าเสียดายที่เราไปวันปีใหม่ เค้าปิดทำการพอดี

ตราประทับ สถานี Shinanomachi

ไปกันต่อค่ะ อันนี้คือรูปที่ทางออก ไปตามลูกศรเฉียงซ้ายโลด (เขียนว่า To Jingu Stadium)

ทางออกสถานี Shinanomachi

ออกมาจะเจอสะพานลอย ข้ามโลด

สะพานลอยหน้าสถานี Shinanomachi

ลงสะพานลอยเจอตึกทางซ้ายมือ (ในรูปด้านบนก็เห็น) เป็นกลุ่มร้านอาหาร จะเห็นทางลอดอาคาร ลอดโลด

ร้านอาหารหน้าสถานี Shinanomachi

ลอดออกมาเห็นวิวแบบนี้

วิวสวนจิงงุไงเอ็น มองจากร้านอาหารหน้าสถานี Shinanomachi

มูราคามิซ้อมวิ่งรอบสนามล้อมรั้วไม้ที่เห็นในรูปนั่นแล ข้ามถนนไปกันเล้ย

สนามซ้อมของมูราคามิ

สนามซ้อมของมูราคามิ

ดอกไม้รายทาง สนามซ้อมของมูราคามิ

มีคนวิ่งกันจริงๆ ด้วยเว้ยเฮ้ย (แอบลุ้นว่าจะเจอเฮียมั้ย ^ ^) ถนนลาดยางเรียบกริบดำปื๋อตามสไตล์ถนนญี่ปุ่น ชวนให้นึกว่าเพิ่งทำเสร็จ ต้องนิ่มเท้าแน่เลย เอาเข้าจริง...แข็งแฮะ...คุณหลอกดาว แต่ด้วยความร่มรื่นของสวน ใบไม้ที่บางต้นยังเปลี่ยนสีไม่เสร็จ ดอกไม้ที่บรรจงปลูกเป็นรั้ว ก็ชดเชยความแข็งของพื้นถนนไปได้

ที่พื้นถนนมีป้ายบอกระยะทางแบบเกร๋ๆ ทุก 100 เมตร รอบนึงมีระยะ 1,325 เมตร ตามที่เฮียมูเขียนไว้ในหนังสือเลย

ป้ายบอกระยะทาง สนามซ้อมของมูราคามิ

ในหนังสือมีพูดถึง "สนามกีฬาจิงงุ" ไว้ด้วย น่าจะเป็นตึกมุมขวาในรูปด้านล่างนี่แหละ สนามเบสบอล Meiji-Jingu สนามเหย้าของทีม Tokyo Yakult Swallows ในรูปมีนักเบสบอลมาวิ่งวอร์มด้วย ^ ^

ปล. เห็นรูปนี้แล้วนึกถึงท่อนนึงของหนังสือที่เราชอบมาก เฮียเขียนถึงเพื่อนร่วมสนามซ้อมสองคน ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ไว้ว่า 

แม้แต่ตอนนี้ ในยามที่ผมวิ่งรอบจิงงุ ไงเอ็น หรือพระราชวังอะกาซากะ ในบางคราว ผมคิดถึงนักวิ่งทั้งสอง ผมวิ่งอ้อมหัวโค้ง และรู้สึกว่าผมควรได้เห็นพวกเขาวิ่งสวนทางมา วิ่งเงียบงัน ลมหายใจเป็นพวยขาวในอากาศรุ่งสาง ความคิดเดิมผุดเข้ามาในหัวอีกครั้ง พวกเขาฝึกซ้อมกันอย่างหนัก ความคิดความหวังและความฝันของพวกเขาหายไปที่ไหนกัน? ในยามที่่คนเราตายไป เป็นไปได้หรือว่าความคิดทั้งมวลจะเลือนลับตามไปด้วย?

มุมสนามด้านที่ติดกับ Jingu Stadium

เกร็ดอีกอย่างของสนามเบสบอลแห่งนี้ก็คือ นี่เป็นสถานที่ที่มูราคามิเกิดความคิดขึ้นมาเป็นครั้งแรกว่าอยากเขียนนิยาย ทั้งที่ตอนนั้นอาชีพที่เขาทำคือเจ้าของบาร์แจส ไม่มีอะไรใกล้เคียงกับการเป็นนักเขียนเลย

ผมระบุเวลาเฉพาะเจาะจงได้ ในตอนที่ผมอยากเขียนนิยาย เวลาราวบ่ายโมงครึ่ง วันที 1 เมษายน 1978 ผมอยู่ที่สนามจิงงุ ผมอยู่ตามลำพัง ปลายสนามเขตเอาต์ฟิลด์ [...] ฮิลตันวิ่งผ่านเบสหนึ่ง มุ่งหน้ามายังเบสสอง วินาทีนั้นเอง ความคิดวาบเข้ามาในหัว เออนะ, ข้าพเจ้าน่าจะลองเขียนนิยาย! ผมยังจำฟ้าสีครามสดใสได้ สัมผัสอ่อนนุ่มของหญ้าอ่อน และเสียงเสนาะของไม้กระทบลูก อะไรสักอย่างหล่นปุลงมาจากท้องฟ้า จะเป็นอะไรก็ช่าง ผมอ้าแขนรับ 
สนามเบสบอล Jingu Stadium

สรุปให้ดูในแผนที่ดังนี้ สถานี Shinanomachi อยู่มุมซ้ายล่าง จะเห็นสะพานลอย และตึกสีแดง ซึ่งก็คือตึกที่เราลอดมา สนามซ้อมมูราคามิคือถนนรอบนอกของสวนที่เห็นกลางแผนที่นั่นเอง ในสวนมีแกลเลอรี่ Meiji Memorial Picture Gallery มุมบนขวาของสวนคือสนามเบสบอล

แผนที่สวนจิงงุ ไงเอ็น
คลิกที่รูปเพื่อขยาย


ถ้าใครได้มาในช่วงใบไม้เปลี่ยนสี วิ่งรอบสนามเสร็จแล้วอย่าลืมไปชมถนนแปะก๊วยด้วยนะคะ (ถนนเส้นบนสุดในแผนที่ ที่มีจุดกลมๆ สีทองตามรายทาง) ถนนเส้นนี้เป็นหนึ่งในสถานที่ชมใบไม้เปลี่ยนสีที่สวยที่สุดของญี่ปุ่นเลยทีเดียว น่าเสียดายที่เราไปหน้าหนาว ต้นแปะก๊วยโกร๋นหมดแล้ว > < 

ถนนแปะก๊วย ย่านจิงงุ ไงเอ็น
Cr. Namjai Blog Portal

เดินรอบสนาม เก็บไว้ประดับ running log ก็เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจแระ ขอลาไปด้วย Suunto Movie อันนี้ละกันค่ะ 


ที่มาของข้อความในหนังสือ
เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 สนพ.กำมะหยี่ แปลโดย นพดล เวชสวัสดิ์

4 comments:

  1. นึกว่าคุณป้อมไปซ้อมวิ่งที่ฮาวายซะแล้ว อิอิ. แต่เล่มนี้ที่ผมชอบ เป็นตอนที่แกไปวิ่งตามรอยโอลิมปิคนะครับ แกบรรยายได้แบบไม่บิ้วดี. แบบ ไม่มีร่องรอยน่าประทับใจ ร้อน และ ขี้หมาข้างทาง รถวิ่งอย่างไว 555

    ReplyDelete
    Replies
    1. 555+ ถ้าได้ไปก็ไม่พลาดค่ะ อยากเก็บให้หมด
      อ่านจบนี่หาข้อมูล Saroma Lake 100K เลยนะ
      พอเห็น Cutoff Time 13 ชม. นี่สตั๊นท์แพ้พพพ
      คงต้องรอให้มาราธอน Sub4 ก่อนถึงจะกล้าฝัน

      Delete
    2. ชอบตรงวิ่งตามรอยมาราธอนเหมือนกันค่ะ อยากอ่านนิตยสารที่แกเขียนไปลงเล่มนั้น (เอ๊ะหรือเป็นวิดีโอสารคดีการท่องเที่ยว จำไม่ได้แล้วว่าเขียนว่ายังไง) ท่าจะแซ่บ ^ ^

      Delete
  2. ผมหา What I Talk about when I talk about running ของมูราคามิมาอ่าน เพราะอ่านโพสต์ Blog นี่นี่แหละ ซื้อมาพร้อมกับ "เย็นวันเสาร์ เช้าวันอาทิตย์" อ่านรวดเดียวจบทั้งสองเล่ม
    ผมชอบ "เกร็ดความคิดบนก้าววิ่ง" มากกว่า และต้องให้เครดิตคุณนพดล เวชสวัสดิ์ ผู้แปลด้วย หลังจากอ่านงานของคุณมูราคามิเล่มนี้แล้ว ผมเพิ่งจะสั่งซื้อนวนิยายของแกมาอ่านอีกเล่ม

    ReplyDelete

*************************************************************************************
ผักกาดๆ ถ้าข้อความไม่ขึ้น นั่นแปลว่า blog คิดว่าข้อความของท่านเป็น spam ไม่ต้องกังวลค่ะ comment เหล่านี้จะตกไปอยู่ที่กล่อง spam รอให้เจ้าของ blog มาตรวจสอบ (ก็คือเรานั่นเอง ^ ^)
*************************************************************************************

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...