Wednesday, January 26, 2011

race 8: สนุก+สะดวก+สบาย | 3 comments:

ขอนแก่นมาราธอนนานาชาติ ครั้งที่ 8

คำเตือน!!! โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน เนื่องจากผู้เขียนเป็นไทบ้านขอนแก่นและรักบ้านเกิดมั่กมาก ความเห็นใดๆในที่นี้อาจเอียงกะเท่เร่ได้ทุกขณะ ^ ^

เราไม่กล้าฟันธงว่านี่คืองานวิ่งที่ดีที่สุดของเมืองไทย บอกได้แต่เพียงว่าเป็นงานวิ่งที่ดีที่สุดตั้งแต่เคยวิ่งมา ยังเหลือพัทยาและภูเก็ตซึ่งเป็น international tournament อีก 2 แห่งที่รอการเปรียบเทียบ อย่างไรก็ตามจากฟีดแบ็คของนักวิ่งที่ได้อ่านตามเว็บวิ่ง ทำให้ได้รู้ว่าเราไม่ได้ไบแอสไปเอง เพราะหลายท่านต่างยกให้งานนี้เป็นอันดับหนึ่งของเมืองไทยเช่นกัน


เราคิดว่าปัจจัยสำคัญที่ทำให้งานประสบความสำเร็จเป็นเพราะชาวขอนแก่นทุกภาคส่วนเห็นความสำคัญและร่วมมือกันสนับสนุนอย่างเต็มที่ หวังจะให้นานาชาติรู้จักในฐานะ marathon city ของเมืองไทย (ฟังแล้วเคลิ้มเลย นึกถึงพวก Boston Marathon, Tokyo Marathon ขึ้นมาลางๆ) การจัดงานก็จัดกันเองโดยมีมหาวิทยาลัยขอนแก่นเป็นแม่งาน ทำให้ผลงานออกมาดีจากความทุ่มเทอย่างเต็มที่ ไม่เหมือนการจ้าง organizer รับจัดงานวิ่งที่ไม่ได้มีจิตวิญญานของเจ้าบ้าน เพียงแค่ทำไปตามหน้าที่เท่านั้น

บ้านเราอยู่ตรงข้ามหอประชุมกาญจนาภิเษกซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน ดังนั้นจึงไม่มีประสบการณ์เรื่องที่พัก หรือจุดกางเต็นท์หรือห้องน้ำมาเล่า ขอตัดไปเล่าเรื่องการรับเสื้อรับเบอร์เลย นี่คือ"ความสะดวก"ที่ได้กล่าวไว้ในชื่อเรื่อง เคยเห็นรูปบรรยากาศวันรับเสื้อจากงานสิงคโปร์มาราธอน จึงพบว่าที่ขอนแก่นก็ทำได้อย่างเป็นมืออาชีพเช่นเดียวกันไม่ผิดเพี้ยน มีช่องแบ่งไว้ชัดเจน บริเวณกว้างขวาง ติดแอร์เย็นสบาย ไม่มีปัญหาเสื้อไซส์ที่ต้องการหมดก่อนแบบกรุงเทพมาราธอน เพราะเค้าให้กรอกขนาดเสื้อตั้งแต่ตอนสมัครแล้ว เพียงแค่แสดงบัตรประชาชนก็จะได้รับ race kit มาทั้งชุด ซึ่งในนั้นจะมีเบอร์,เสื้อ,ชิป เรียบร้อยแล้ว จากนั้นจึงไปตรวจสอบชิปที่ช่องถัดไป เพื่อดูว่าชิปใช้งานได้และแสดงชื่อของเราจริงๆ ตื่นเต้นนิดหน่อย เพิ่งเคยมีชิปเป็นครั้งแรก ขอบคุณขอนแก่นมาราธอนที่ให้โอกาสนักวิ่งมินิมาราธอนได้มีโอกาสติดชิปกับเค้าบ้าง สมราคาคำว่า"อินเตอร์แนชัลแนล"จริงๆ


เมื่อตรวจสอบ race kit แล้วพบว่าได้เสื้อไซส์ S ของผู้ชายมาแทนและไม่มีเข็มกลัด ทางงานเค้าก็ได้จัดช่องแก้สารพันปัญหาไว้ต่างหาก เข้าท่าดี

งานนี้มีบริการนำนักวิ่งและผู้ติดตามไปเที่ยวฟรีด้วย ครึ่งวันบ่ายของวันเสาร์และวันอาทิตย์ซึ่งมีโปรแกรมต่างกันแล้วแต่ความสนใจ เราเลือกไปวันเสาร์เพราะอยากดูหมู่บ้านงูจงอาง (เอาเข้าจริงดูครึ่งนึงปิดตาอีกครึ่งนึง มันหวาดเสียวม๊ากกกก) ฝรั่งไปกันเพียบ บริการดี ไกด์น่ารัก มีรถตำรวจนำตลอดทาง รู้สึก VIP มั่กมั่ก

เช้าวันอาทิตย์แม้บ้านจะห่างจากงาน 240 เมตร แต่ก็ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 ตามเคยเพื่อมากินก่อนวิ่ง โอ้เอ้จนได้ยินเสียงประกาศปล่อยตัวฮาล์ฟโน่นแหละถึงได้วิ่งเหยาะๆออกจากบ้าน เห็นกลุ่มมินิตั้งแถวรอสตาร์ทกันแล้ว เลยรีบเข้าไปรวมกลุ่มเพราะรู้ว่าคนเยอะแน่นอนกลัวว่าถ้าอยู่ท้ายมากๆจะต้องใช้เวลากิโลเมตรแรกนานเกินไป เลยต้องยืดเส้นกันในแถวซะอย่างงั้น งานนี้เด็กเยอะมากกกก รอบตัวมีแต่เด็ก 12-15 (มารู้ตอนหลังว่าเด็กพวกนี้วิ่งเก่งโพดๆ overall ฝ่ายหญิงก็เป็นเด็กไปซะครึ่งนึงแล้ว) ครั้งนี้มีสมรักษ์ คำสิงห์มาร่วมวิ่งด้วย พอ 6 โมงก็ปล่อยตัว ตรงเวลาเป๊ะถูกใจมากมาย


ที่เห็นในรูปคือคำขวัญจังหวัดขอนแก่น สงสัยจะเป็นคำขวัญที่ยาวที่สุดในประเทศไทยแล้วมั้ง ตอนเราเป็นเด็กคำขวัญจบแค่เที่ยวบึงแก่นนคร สงสารเด็กขอนแก่นสมัยนี้ จะจำกันหวาดไหวมั้ยเนี่ย

 เส้นทางวิ่งดีมาก ช่วงวิ่งนอกมหาลัยปิดถนนครึ่งนึง มีเกาะกลางกั้นไว้ไม่ต้องกลัวรถเฉี่ยวชน ขนาดช่วงที่ใช้ถนนมิตรภาพซึ่งเป็นทางหลวงแผ่นดิน 10 เลน ก็ยังปิดให้ครึ่งนึงตลอดทาง ส่วนเส้นทางในมหาลัยก็ปิดหมดทั้งสองฝั่งเลย ถนนร่มรื่น อากาศเย็นสบาย แต่ที่เราชอบจริงๆก็คือ "วิ่งสนุก" เพราะมข.นั้นตั้งอยู่บนเนินสูงที่เรียกว่ามอดินแดง (ภาษาอีสาน"มอ"หมายถึงที่สูง) ดังนั้นตั้งแต่เลี้ยวซ้ายเข้าถ.มิตรภาพ จนถึงประตูมอดินแดง เราจึงวิ่งขึ้นเนินกันตลอดเกือบ 3 กม. ภาพข้างล่างถ่ายจากหน้าประตูกลับลงมา จะเห็นว่าอยู่สูงจนเห็นเมืองขอนแก่นได้ทั้งเมือง


ส่วนในมหาลัยเองก็เป็นเนินสูงๆต่ำๆ ไปตลอดทาง
ด้วยภูมิประเทศแบบนี้จึงทำให้วิ่งสนุกสุดๆ แน่นอนว่าเราต้องเหนื่อยหน่อยตอนไต่เนิน แต่ขาลงเนินก็วิ่งฉิวสลับกันไปอยู่แบบนี้ บางเนินชันมาก วิ่งลงเนินอย่างกับนักวิ่ง 100 เมตรกันเลยที่เดียว ช่วง 3 กม.ก่อนเข้าเส้นชัยก็เป็นทางลงตลอด นักวิ่งที่ล้าจากการวิ่งมาไกลก็จะมาฟื้นฟูสภาพกันตอนนี้นี่เอง เวิร์คมากๆ มีน้ำตามระยะ 2.5 เป๊ะๆ แถมด้วยเกลือแร่ก่อนถึงเส้นชัย 1 กิโลเมตร

ด้วยเส้นทางที่ดี วิ่งสนุก อากาศดี เราจึงทำเวลาได้ดี(ที่สุดสำหรับตัวเอง) แต่ก็ยังไม่ดีพอ มีชื่ออยู่ในใบประกาศผลด้วย แต่เค้าขีดทิ้ง T_T เพราะเอาแค่ 5 อันดับ (ใจร้ายที่สุด)


มีการจัดอาหารแยกเป็น 3 กลุ่ม คือมาราธอน+ฮาล์ฟ, มินิ, fun run มีรั้วรอบขอบชิด ที่ทางเข้ามีคนคอยกันให้เข้าเฉพาะนักวิ่งและเข้าให้ถูกกลุ่ม เห็นน้องๆทำงานกันแล้วต้องขอชื่นชม เพราะต้องยืนตากแดด คอยพูดซ้ำๆเป็นชั่วโมงๆ แต่ก็ไม่มีอารมณ์เสียให้เห็นเลย อาหารเหลือเฟือทั่วถึงและอร่อยทุกอย่าง บางเจ้าเป็นร้านดังของขอนแก่นด้วย ขนาดไปเดินเล่นรอผลเป็นชั่วโมง กลับมาเบิ้ลต้มเส้นอีกรอบ (อาหารเวียตนาม แพร่หลายแถบอีสาน) อาหารก็ยังเหลืออีกเพียบ คิวก็ไม่ยาวจนต้องถอดใจ สรุปคือ"สบายพุง"กันถ้วนหน้า คุ้มค่าเงิน 400 จริงๆ



ชมมามากแล้วขอติบ้างเพื่อไม่ให้คนจับได้ว่าเป็นหน้าม้า อิอิ สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงคือการประกาศผล ไม่รู้ว่าเราใจร้อนไปไหม แต่วิ่งเสร็จ 7 โมง กว่าจะได้รู้ผลกลุ่มอายุก็ปาเข้าไป 9:30 เราว่ามันนานเกินไปนะสำหรับการวิ่งที่มีเทคโนโลยีชิปรองรับแบบนี้ เห็นคุณลุงจากสุราษฎร์ท่านนึงก็มาถามกรรมการ เพราะแกต้องรีบขึ้นรถไฟกลับบ้านตอนเที่ยง ไหนจะต้องกลับไปเก็บของที่โรงแรมอีก ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสุดท้ายแกอยู่รอหรือเปล่า พอผลออกแทนที่จะกระจายกันติดหลายๆจุด ก็ติดรวมกันอยู่บนบอร์ดอันเดียว คนเป็นพันที่รอผลอยู่รุมกันดู ไม่เวิร์คอย่างแรงนิ

อย่างไรก็ตามขอขอบคุณทุกท่านที่มีส่วนร่วมกับงานนี้ ขอชมเชยว่าจัดได้ดีเป็นเกียรติเป็นศรีแก่บ้านของเรามากๆ เราเองไม่สามารถช่วยงานอะไรได้แต่ก็ทดไว้ในใจแล้วว่าจะพยายามมาวิ่งให้ได้ทุกปี เพื่อให้ขอนแก่นได้เป็น marathon city สมดังเจตนารมณ์ที่ได้ตั้งไว้สักวัน


10K = 58m:02s
place cat 9/61
http://results.championchip-thailand.com/kkm2011/show3.asp

3 comments:

  1. อ่านแล้วอยากไปขึ้นมาทันที ปีหน้าพาผมไปด้วยนะพี่

    ReplyDelete
  2. ดีๆ ไปช่วยวิ่งกันเยอะๆ งานจะได้ใหญ่ๆ
    ปีหน้าลงมาราธอนกันนะ ^ ^

    ReplyDelete
  3. ต้มเส้น คือ ต้มจั๊บอุบลแม่นบ่

    ReplyDelete

*************************************************************************************
ผักกาดๆ ถ้าข้อความไม่ขึ้น นั่นแปลว่า blog คิดว่าข้อความของท่านเป็น spam ไม่ต้องกังวลค่ะ comment เหล่านี้จะตกไปอยู่ที่กล่อง spam รอให้เจ้าของ blog มาตรวจสอบ (ก็คือเรานั่นเอง ^ ^)
*************************************************************************************

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...